Nakon završetka parlamentarnih izbora 2020.godine sam stekao utisak da su pojedini ambasadori koji službuju u našoj državi  bili lideri dijela političkih partija koje su učestvovale na izborima.

Ovaj stav sam izradio prateći djelovanje ambasadora i njihovu želju da DPS Mila Đukanovića ne bude dio nove skupštinske većine koja će izglasati novu Vladu koja je bila ubjedljivo najgora od kada u Crnoj Gori postoji višestranačje.

Diplomate su se latile posla sastavljanja ekspertske Vlade tipujući na Dritana Abazovića kao svog favorita koji će donijeti preporod Crnoj Gori dok je premijersko mjesto povjereno Zdravku Krivokapiću.

Nije trebalo puno vremena da svi pa i diplomate shvatimo da ovaj projekat skreće Crnu Goru sa evropskog puta i vodi  je u sunovrat.

Nakon greske koje su brzo postali svjesni  ambasadori mole lidera DPS-a da se uključi u rušenje Vlade Krivokapića i da podrži novu Vladu čiji će premijer biti njihov mezimac doktor Dritan Abazović.

Nakon nepuna dva mjeseca diplomate ponovo idu kod Đukanovića i mole ga da u što kraćem roku obezbijedi skupštinsku većinu koja će srušiti Vladu Dritana Avazovića koja Cenu Goru vodi pod kišobran srpskog sveta.

Nakon što je DPS sa svojim koalicionim partnerima i Demokratama Alekse Bečića srušio 43. Vladu svima je postalo  jasno da je ova dvogodišnja egzibicija Crnu Goru skupo koštala.

Ne treba prośečnom građaninu ni zera političkog znanja da bi zaključio kako je doktor Dritan Abazović propali projekat stranih ambasadora.

Kulminaciju Dritanove političke  propasti je bila  izjava kako treba razmotriti  mogućnost rekonstrukcije

43. Vlade kojoj je crnogorski parlament izglasao nepovjerenje.

Lično se nadam  da nam diplomatski predstavnici koju službuju u našoj državi  više neće nametati propale projekte poput Dritana Abazovića i njegovih eksperata koji su nanijeli nemjerljivu štetu Crnoj Gori.

Dok mi u Crnoj Gori  čekamo raspisivanje prijevremenih parlamentarnih izbora članicama EU preostaje ozbiljna analiza rada kontraverznog komesara Olivera Varheljija.